Αρνό, Αντουάν

(Antoine Arnauld, Παρίσι1612 – Βρυξέλλες 1694).Γάλλος θεολόγος, ο νεότερος και διασημότερος γιος του νομομαθούς Αντουάν Α., σφοδρού εχθρού των ιησουιτών. Φοίτησε στη Σορβόνη και το 1641 χειροτονήθηκε ιερέας. Προσηλυτίστηκε στις αυστηρές αρχές των ιανσενιστών. Εξέδωσε το 1643 το βιβλίο Περί της συχνής κοινωνίας, στο οποίο επέκρινε την ηθική των ιησουιτών και προσπάθησε να εξηγήσει τις αρχές του Ιάνσεν, που αναφέρονται στο έργο του Αυγουστίνος. Το έργο του αυτό στάθηκε αφορμή να αρχίσει σκληρός αγώνας ανάμεσα στις δύο παρατάξεις, να καταδικαστεί ο Α. από την εκκλησία και να αποβληθεί από τη Σορβόνη και τη θεολογική σχολή. Αναγκάστηκε να καταφύγει στη μονή Πορ Ρουαγιάλ, όπου παρέμεινε επί 12 χρόνια. Στο διάστημα αυτό έγραψε μαζί με τον Πιερ Νικόλ τη Λογική του Πορ Ρουαγιάλ και με τον Κλοντ Λανσελό τη Γενική και έλλογη γραμματική. To 1677 ξανάρχισε τις επιθέσεις του εναντίον των ιησουιτών που τον ανάγκασαν δύο χρόνια αργότερα να καταφύγει στις Κάτω Χώρες και στη συνέχεια στις Βρυξέλλες όπου πέθανε τυφλός. Τα Άπαντά του εκδόθηκαν στο Παρίσι (1775-83).